اختلال در ترشح هورمون آلدوسترون از منظر جرم‌شناختی

مقدمه: یکی از مهم‌ترین مسائلی که جوامع کنونی به آن گرفتار هستند، مسالهٔ بزهکاری است. به لحاظ زیستی-روانی، یکی از مسائل ریشه‌ای در وقوع جرم می‌تواند ترشحات غدد آدرنال باشد. یکی از عوامل مهم در ایجاد شخصیت افراد نوع کارکرد غدد آدرنال و تأثیری است که در غدد دیگر می‌گذارد و حالات روحی و جسمی فرد را تجلی می‌بخشد. هورمون آلدوسترون ساخت هورمون‌هایی را برعهده دارد که سطح مواد معدنی بدن را تنظیم می‌کند. این مقاله با هدف بررسی میزان کاهش قدرت اراده و هوشیاری شخص با اختلال در ترشح هورمون آلدوسترون انجام شد. نتیجه‌گیری: اختلال در ترشح هورمون آلدوسترون با بروز مشکلاتی مانند هیپوکالمی، هایپرکالمی، نارسایی یا عفونت کلیه، فشار و قند خون بالا یا بیماری آدیسون مرتبط است. این مشکلات از نظر جرم‌شناختی قابل توجه هستند؛ برای مثال در هیپوکالمی ضربان قلب شخص نامنظم شده، عارضه بیهوشی موقت و انقباض عضلات ایجاد می‌شود و درنتیجه فرد از حالت تعادل جسمی و روانی خارج می‌شود. به دلیل از‌دست‌دادن نسبی قوه ادراک و هوشیاری در این شرایط، زمینه برای ارتکاب جرم ایجاد می‌شود. جرم‌شناختی فشار خون بالا نیز بسیار حائز اهمیت است، زیرا فشار خون بالا می‌تواند منجر به مشکلات شدید قلبی و مغزی شود و هوشیاری فرد کاهش یابد. از آنجا که این بیماری‌ها جنبه داخلی و فردی دارد، مجرم واقف به مشکل خود نیست و معمولاً برای دفاع از خود استنادی به بیماریش نمی‌کند. لذا در شرایطی که شخصی به دلیل اختلال در ترشح هورمون آلدوسترون و سایر عوارضی که ذکر شد، مرتکب جنایتی شود، باید او را از لحاظ مسئولیت کیفری نیمه‌مسئول شناخت. علاوه بر این مجموع این عوامل جسمی خود زمینه‌ساز بیماری‌های روانی دیگری است.به‌طوری که فرد ممکن است دسـت به رفـتارهای نابهنـجاری همـچون حمـله و پرخاشگری بزند.